Και το νερό νεράκι !!!


Και το νερό νεράκι

Αναρτήθηκε από τον/την sarant στο 5 Νοεμβρίου, 2012
 
 
 
 
 
 
5 Votes

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε χτες, πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου, στη στήλη “Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία” της κυριακάτικης Αυγής. Βέβαια, οι ταχτικοί φίλοι του ιστολογίου μπορεί να αναγνωρίσουν ότι το άρθρο αυτό παίρνει υλικό από δύο προηγ0ύμενα άρθρα του ιστολογίου, που είχαν γραφτεί σε ανύποπτο χρόνο. Η εικονογράφηση με την ομπρέλα του Μαγκρίτ είναι της εφημερίδας.
Την εβδομάδα που μας πέρασε ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, έστω και με κάποιες απώλειες, αφού επιμέρους άρθρα καταψηφίστηκαν, όσο κι αν προσπαθούσε ο προεδρεύων της Βουλής κ. Τραγάκης να μας πείσει ότι βάσει των νέων μνημονιακών μαθηματικών που πρόκειται να εισαχθούν, το 146 θα θεωρείται μεγαλύτερο από το 147 όταν συμφέρει την κυβέρνηση. Έτσι, ψηφίστηκε η κατάργηση του ελάχιστου ποσοστού συμμετοχής του δημοσίου σε μια σειρά μεγάλους πρώην δημόσιους οργανισμούς· και δεν είναι τυχαίο ότι το μέτρο που έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση, που σχολιάστηκε δυσμενέστερα από την κοινή γνώμη, ήταν η αποκρατικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Βλέπετε, το νερό θεωρείται από τα στοιχειώδη αγαθά για τη ζωή, είμαστε μαζί του από την αρχή του χρόνου, σε αντίθεση, ας πούμε, με νεόκοπους πόρους όπως το πετρέλαιο ή τον ηλεκτρισμό, οπότε εύλογο είναι να το θεωρούμε αναπαλλοτρίωτο αγαθό. Για το νερό θα μιλήσουμε σήμερα, όσο μπορούμε ακόμα χωρίς να πληρώνουμε τέλη.
Λέμε «νερό», αλλά οι αρχαίοι της κλασικής εποχής έλεγαν «ύδωρ», όπως και οι παλιότεροι αρχαίοι της εποχής του Ομήρου. Τη λέξη την κράτησε ζωντανή η καθαρεύουσα, έστω κι αν κανείς ποτέ δεν ζήτησε ύδωρ για να πιει, κυρίως σε σύνθετα και παράγωγα, από το υδραγωγείο και την ύδρευση ως τις νεότατες υδατοκαλλιέργειες, ή το βαρύ ύδωρ της χημείας, ή την Εταιρεία Υδάτων όπως λεγόταν παλιότερα η ΕΥΔΑΠ, η οποία ακόμα πιο παλιά λεγόταν Ούλεν, από το όνομα της αμερικάνικης εταιρείας του κ. Henry Ulen, που κατασκεύασε το δίκτυο ύδρευσης της πρωτεύουσας και μας χάρισε το σιντριβάνι του Ζαππείου, όπου μάλιστα τοποθετήθηκε επιγραφή σε άπταιστη καθαρεύουσα («Ο πίδαξ ούτος εδωρήθη τω ελληνικώ έθνει…» — την επόμενη ίσως τη γράψουν στα γερμανικά).
Το ύδωρ έγινε νερό τους πρώτους αιώνες της νέας χρονολογίας. Το τρεχούμενο, το φρέσκο νερό, οι αρχαίοι το έλεγαν «νεαρόν ύδωρ» ή «νηρόν ύδωρ» με τη συναίρεση. Ο Φρύνιχος, ο πρώτος λαθοθήρας στην ιστορία της ελληνικής γλώσσας (σήμερα έχουμε πολλούς) δεν αγαπούσε τις καινοτομίες, και δεν ήθελε να λένε «νηρόν» το φρέσκο νερό, και διάταζε τους μαθητές του: Νηρόν ύδωρ ουκ είποις, αλλά πρόσφατον, ακραιφνές. Ευτυχώς τη γλώσσα τη διαμορφώνουν ισότιμα όλοι, κι έτσι πέρασε το θέλημα της πλέμπας κι όχι του γεροδάσκαλου, και η έκφραση «νηρόν ύδωρ» καθιερώθηκε, κι ύστερα το ουσιαστικό (ύδωρ) έφυγε και το επίθετο (νηρόν) μετατράπηκε σε ουσιαστικό.

Το μήνυμα του νερού στη γιορτή του Κλήδονα


Το μήνυμα του νερού στη γιορτή του Κλήδονα


Παραμονή του Αϊ Γιαννιού του κλήδονα  (24 Ιουνίου) , ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονταν  στην πλατεία  της  Κατάκαλης Γρεβενών   και αναθέτανε  σε μια αειθαλή  κοπέλα (που ζούνε και οι δύο γονείς της) να φέρει  από την  κοντινή  πηγή  ,τηρώντας απόλυτη σιωπή ,το αμίλητο νερό στο χώρο όπου τελούνταν  ο κλήδονας .
Το νερό τραγουδώντας το αδειάζανε  σε πήλινο δοχείο ,στολισμένο με πολύχρωμα λουλούδια  του Αϊ Γιαννιού .Εκεί κάθε κοπέλα   έριχνε  ένα προσωπικό αντικείμενο όπως δακτυλίδι ή σκουλαρίκια  ,το λεγόμενο ριζικάρι (σαν τις θρίες νύμφες ) .Στη συνέχεια το δοχείο σκεπαζόταν   με ένα κόκκινο ύφασμα  το οποίο δένανε   γερά με κορδέλα και  το «κλειδώνανε »  Αφού το τραγουδούσανε: «αν  κοκκινίσει  για παντρειά….αν πρασινίσει για κακό…»  Ύστερα τοποθετούσαν   το πήλινο δοχείο  στην  ύπαιθρο μέσα στα χωράφια  ,στη δροσιά και στο  φώς  των άστρων, για να «ξαστριστεί».  Οι κοπέλες  με τραγούδια  επέστρεφαν  στο σπίτι τους .
Τη νύχτα αυτή θα ερχότανε  στα όνειρά  τους η αληθινή αγάπη  (προσωποποιημένη).
Οι κοπέλες της επαρχίας  έψαχναν  στα νερά των πηγαδιών να βρούνε  την τύχη τους , κρύβανε  καλά το αμίλητο νερό  αλλά και  τα  όνειρά τους  καλά
« κλειδωμένα»  , να μην τα  δει  το φώς της  μέρας !
Ανήμερα του Αϊ Γιαννιού  πριν βγει ο ήλιος κι εξαφανιστεί η μαγική επιρροή των άστρων ,η υδροφόρος  κοπελιά  έφερνε   στην πλατεία της Κατάκαλης   το πήλινο  δοχείο με το νερό .
Συναθροίζονταν  όλοι οι καλεσμένοι  τραγουδώντας κι , έχοντας τον ρόλο  μαρτύρων ως σε  μαντική διαδικασία . Καθισμένη  στο  κέντρο της συντροφιάς ,η κάθε κοπέλα 

Το νερό σε διάφορες γλώσσες.

• Λατινικά: aqua (άκουα)
• Αγγλικά: water (γουότερ)
• Γαλλικά: eau (ό)
• Γερμανικά: wasser (βάσα)
• Σέρβικα: BOДA (βόντα)
• Ιταλικά: acqua (άκουα)
• Δανέζικα: vand (βατ)
• Ισπανικά: agua (άκουα)
• Ρωσικά: BOДA (βόντα)
• Ολλανδικά: water (βάτε)
• Αλβανικά: Ujë (ούι)
• Κουρδικά: αν (αβ)
• Αραβικά :( μάϊ)
• Φινλανδικά: vesi
• Πορτογαλικά: água
• Σουηδικά: vatten
• Ουγγρικά: viz
• Ινδονησιακά: Air
• Γιαπωνέζικα: Mizu

Διακήρυξη των συμμετεχόντων στο Εναλλακτικό Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό, Μασσαλία - 3/ 2012


Διακήρυξη του Εναλλακτικού Παγκόσμιου Φόρουμ για το Νερό.

Διακήρυξη των συμμετεχόντων στο Εναλλακτικό Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό,
Μασσαλία, 14 - 17 Μαρτίου 2012

Ως μέλη του παγκόσμιου κινήματος για τη δικαιοσύνη στο νερό που συγκεντρωθήκαμε στη Μασσαλία το Μάρτιο του 2012 στο Εναλλακτικό Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό - FAME (Forum Alternatif Mondial de l’ Eau), έχουμε ένα κοινό όραμα: το νερό είναι κοινό αγαθό, και όχι εμπόρευμα.
Χάρη στο κίνημα για τη δικαιοσύνη στο νερό, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, ως "ανθρώπινο δικαίωμα που είναι απαραίτητο για την πλήρη απόλαυση της ζωής" (ψήφισμα 64/292). Υπήρξαν σημαντικές μετέπειτα νίκες, όπως: η υιοθέτηση αυτού του δικαιώματος σε συνταγματικές τροποποιήσεις σε πολλές χώρες της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής˙ η επιτυχία του ιταλικού δημοψηφίσματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων˙ η επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, το Μπουένος Άιρες, την Ατλάντα και και σε πολλές άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο˙ και για πρώτη φορά, υπήρξαν νομικές διαδικασίες που αφορούν την εφαρμογή του ανθρώπινου δικαιώματος στο νερό.